Rzetelnie o małym dziecku
Częste rozmowy dorosłych z najmłodszymi dziećmi są kluczowe dla ich rozwoju językowego (1). Dlatego też jakość codziennych doświadczeń dzieci w żłobku w dużej mierze uzależniona jest od kompetencji wychowawców do nawiązywania wartościowych interakcji z podopiecznymi, którym towarzyszy werbalna komunikacja.
Karol chodzi po trawie w parku. Nagle widzi kupę psa. Śmiech! Ha ha, kupa kupa błeee. Potem przez dobrą minutę prawie ryczy ze śmiechu pokazując palcem na kupę. Irenka bawi się z tatą. Tata zakłada na głowę skarpetkę. Śmiech. Jeszcze,
Antoś ma 2,5 roku. Nie bawi się z dziećmi w żłobku, bo nie umie powiedzieć, o co mu chodzi. Bardzo szybko denerwuje się, bije dzieci, wybucha płaczem… Z kolei wszystko rozumie, wspaniale rysuje i układa puzzle.
Czyli o tym, czy dzieci w wieku żłobkowym są zbyt małe, aby rozmawiać z nimi o historii?
Nadrzędnym celem tzw. projektów badawczych jest NAUKA MYŚLENIA (spekulowanie, wnioskowanie, stawianie hipotez itp.). W okresie od 2. do 4. roku życia następuje niezwykle szybki rozwój intelektualny dziecka, który można wzmacniać wspierając dziecięcą ciekawość!
Rodzina spotyka się w restauracji na kolacji. Trzylatek wyraźnie ma dosyć siedzenia i zaczyna narzekać, skakać na krześle, próbuje wstawać. Jednak kilka chwil później znowu siedzi spokojnie na swoim miejscu, umożliwiając rodzicom i starszemu rodzeństwu spokojny posiłek i rozmowę przez