Rzetelnie o małym dziecku
Maluchy eksperymentują z gliną i wodą. Tereska buduje skomplikowane drogi wodne przy użyciu plastikowych klocków. Jej młodsza koleżanka – Lena – przygląda się temu w milczeniu. – Co robisz, Teresko? – pyta wychowawczyni. – Woda płynie szybko! Wkładając rękę do
Niedawno odwiedziłam w Belgii uniwersytet pedagogiczny ODISEE w Aalst, w której znajduje się pomieszczenie pełne inspirujących pomysłów na kąciki sensoryczne dla najmłodszych dzieci. Po tym szczególnym miejscu oprowadziły mnie twórczynie przestrzeni sensorycznej: Leen De Zutter oraz Dorien Van Rentergem. Wszystkie
Dwuletnia Stefania nie zamierza przebrać się w uroczą, różową piżamkę w groszki, z cukierkową naszywką z przodu. Stanowczo woła: nie moje! I ucieka w najdalszy kąt sali. Krzyczy, płacze, tupie nogami. Wychowawczyni próbuje podejść bliżej dziewczynki. Stefania wyciąga rączki tak,
Współczesne badania naukowe dostarczają dowodów na istnienie pozytywnego związku między wysokiej jakości doświadczeniami najmłodszych dzieci (zwłaszcza z rodzin w trudnej sytuacji socjoekonomicznej) w placówkach, a ich rozwojem i późniejszymi osiągnięciami edukacyjnymi [1]. Można zatem przyjąć, że głównym celem wychowawców powinno
Ania siedzi w piaskownicy. Kopie dołek żółtą łopatką. Nagle widzi, że Kacper usypuje górę piasku, używając zielonej łopatki. Ania wstaje, podchodzi do kolegi i próbuje wyrwać mu jego łopatkę. Chłopczyk protestuje. Wychowawczyni próbuje załagodzić sytuację, ale Ania jest ogarnięta tak
Opieka nad najmłodszymi dziećmi w krajach europejskich odzwierciedla różne tradycje i regulacje prawne. O swojej pracy wychowawcy w belgijskim żłobku opowiedziała mi jedna z Polek w Brukseli. Manneken Pis (siusiający chłopiec) czyli symbol Brukseli Od ilu lat mieszkasz w Belgii?
Helenka podczas zajęć plastycznych rysuje na zaproszeniu dwie mamy. Dzieci z ciekawością oglądają jej pracę i dopytują, dlaczego ma aż dwie mamy. Dziewczynka wyjaśnia, że jedna mama to jej mama, a druga mama to nowa żona taty, ale jest miła
W grupie dwulatków dzieci malują za pomocą małych gąbek. Wychowawca siedzący przy jednym ze stolików z trojgiem dzieci zachęca je (a przynajmniej tak mu się wydaje) do pracy mówiąc: Świetnie! Brawo! Super wam idzie! I teraz pojawia się wątpliwość co
Półroczna Mania wyrywa starszemu bratu z ręki arbuza i zaczyna go gryźć. Przecież tak małe dziecko nie umie jeść dużych kawałków! Skądże – nie ma lepszego sposobu na naukę samodzielnego jedzenia niż własna inicjatywa dziecka. Rodzice coraz częściej stosują tzw.
Kasia ma więcej… krzyczy dwuletnia Ania pokazując talerzyk koleżanki, na którym jest ‘górka’ chrupków kukurydzianych, podczas gdy na talerzyku Ani jest zaledwie kilka.