Uczymy się przez całe życie. W każdym razie taką mam nadzieję. Ja lubię uczyć się ze źródeł. A małe dzieci to takie źródło czystej wiedzy o życiu, nieskażonej manipulacją czy kombinowaniem. To coś jakby laboratorium relacji społecznych. Obserwacja zachowań społecznych małych dzieci to trochę jak obserwacja kiełkującej fasolki, którą każdy z nas hodował we wczesnych latach szkolnych.

Zwykła zabawa?

Na poniższym krótkim filmie widzimy interakcję między dwójką rocznych dzieci, które nawiązują i utrzymują kontakt, podążając wzajemnie za sobą.

Zasada wzajemności

W relacji Irenki i Stasia widzimy uniwersalną zasadę wzajemności i wzajemnego inspirowania się.

Irenka trzyma łyżkę, podaje ją Stasiowi, patrząc na niego.
Staś wykorzystuje narzędzie do zabawy w stukanie.
Irenka powoli oddala się raczkując, zatrzymuje się, Staś pędzi za nią, wyprzedza ją i prowadzi do drugiego pokoju, gdzie odkrywają pianinko, którym wspólnie się bawią.
Na końcu następuje krótka, ale wymowna gra przytulanek i chyba całusków. Cóż za pełna treści bogata relacja niespełna rocznych dzieci.

Uniwersalna zasada wzajemności jest podstawą relacji społecznych, nie tylko u małych dzieci, ale też, jak jest to zaprezentowane poniżej – w życiu osób dorosłych.

Elly Singer i Dorian de Haan w książce The Social Life of Young Children [1] piszą, że już najmłodsze dzieci, nawet te roczne, są zainteresowane innymi dziećmi – czyli dzieje się to znacznie wcześniej niż niegdyś sądzili badacze. Od momentu, kiedy potrafią dźwigać i obracać głowę – kierują ją na inne osoby. Próbują dotknąć innego dziecka i są bardzo tolerancyjne – dobrze znoszą, kiedy inne dziecko je dotyka. Mają zdolność odczytywania nastroju, motywacji. Rozumieją, o co chodzi i czego chce od nich kolega.

Zdarza się, że boją się nieznajomego dorosłego, ale bardzo rzadko boją się nieznajomego dziecka. Wychowawcy  i rówieśnicy to dwa światy.

Aż do lat siedemdziesiątych XX w. psychologowie dziecięcy uważali, że dzieci poniżej 4. roku życia nie są zdolne do wspólnej zabawy [1]. Sądzono, że niemowlęta nie interesują się sobą nawzajem i nie potrafią razem myśleć ani działać.

Małe dzieci w żłobku szukają bezpieczeństwa u opiekunów, ale od najwcześniejszych lat potrzebują kontaktu z innymi dziećmi i są naturalnie zorientowane na komunikację.  (patrz wpis Marty Kotarby o nowych technologiach w życiu dziecka )

Imitowanie zachowań (min, dźwięków, gestów)

Pierwsza forma kontaktu – to kontakt wzrokowy i naprzemienne wykonywanie podobnych dźwięków – to okres między 6. a 12. miesiącem życia. Niemowlaki wykorzystują zasady odzwierciedlania, żeby lepiej zrozumieć innych. Nie tylko chodzi o zgłębianie świata emocji (śmieją się razem), ale też rozumienia, czego chce inne dziecko. To są pierwsze kroki w kierunku rozumienia innych – tego, co czują, myślą i czego pragną.

I tu kłania się opisana przez Elly Singer zasada wzajemności, która staje się bazą relacji społecznych dla małych dzieci. Poniżej jej reguły:

  • To co dajesz – wraca do Ciebie.
  • Zamiana ról jest dobra (raz Ty prowadzisz, a raz jesteś prowadzony).
  • Kiedy ktoś jest dla ciebie przyjazny – Ty jesteś też przyjazny.
  • Jeśli jesteś niemiły dla kogoś – ten ktoś może być niemiły dla Ciebie.
  • Jeśli zrobisz coś źle, to następnym razem zrób coś dobrze.
  • Jeśli ktoś jest mniejszy niż Ty, albo potrafi mniej, to się do niego dostosuj.

Niezgodna z regułami wzajemności jest sytuacja, kiedy korzysta się z większej siły, albo przymusza do swojej racji dlatego, że się jest mocniejszym.

Czyż to nie brzmi prosto i uniwersalnie? Gdybyśmy my dorośli kierowali się tymi zasadami w relacjach z innymi, może świat byłby lepszy?

 

Źródła:

[1] Singer, E., de Haan, D. (2007), The Social Life of Young Children. Play, conflict and moral learning in day-care groups, BV.Uitgeverij SWP, Amsterdam.

Czego możemy nauczyć się od najmłodszych dzieci?

Psycholog dziecięcy, wychowawca, trenerka. Obecnie Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Dzieci im J.A.Komeńskiego. Od zawsze zainteresowana rozwojem, edukacją, wychowaniem małych dzieci. Pracuje nad tworzeniem i podnoszeniem jakości różnych form opieki dla dzieci 0-6 lat. Prywatnie babcia dziesięciorga świetnych wnucząt.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *