Rzetelnie o małym dziecku
Ostatni z cyklu trzech wpisów na temat neofobii żywieniowej dotyczy jej potencjalnych konsekwencji i specjalistycznego wsparcia w tym zakresie. Na początek jednak przypominamy najczęstsze zachowania i postawy dzieci związane z neofobią żywieniową: Jeśli niechęć do jedzenia trwa zbyt długo… Przedłużający
W drugim wpisie na temat neofobii żywieniowej dzieci będzie o sprawdzonych sposobach zachęcania dzieci do próbowania nowych potraw i o tym czego nie robić, żeby jeszcze bardziej nie zniechęcić ich do jedzenia. W poprzednim wpisie szerzej przybliżyliśmy temat neofobii żywieniowej.
Czas Świąt Wielkanocnych pozwolił rodzicom zobaczyć, jak dzieci reagują na potrawy, które rzadziej goszczą na naszych stołach. Czy jeśli nie sięgnęły po jajko w majonezie, to jest to powód do zmartwienia? Każdy z rodziców chciałby, aby jego dziecko jadło zdrowo i z
Półroczna Mania wyrywa starszemu bratu z ręki arbuza i zaczyna go gryźć. Przecież tak małe dziecko nie umie jeść dużych kawałków! Skądże – nie ma lepszego sposobu na naukę samodzielnego jedzenia niż własna inicjatywa dziecka. Rodzice coraz częściej stosują tzw.
Chyba każdy z nas słyszał choć raz w życiu od dziecka: „zielone ble” albo „liść fuj-fuj”. Co wtedy robić? Czy powinniśmy przekonywać dzieci, mówiąc: „chociaż spróbuj!” albo „za mamusię! No musisz zjeść brokułka za mamusię!”