Rzetelnie o małym dziecku
Maluchy eksperymentują z gliną i wodą. Tereska buduje skomplikowane drogi wodne przy użyciu plastikowych klocków. Jej młodsza koleżanka – Lena – przygląda się temu w milczeniu. – Co robisz, Teresko? – pyta wychowawczyni. – Woda płynie szybko! Wkładając rękę do
Dwuletnia Stefania nie zamierza przebrać się w uroczą, różową piżamkę w groszki, z cukierkową naszywką z przodu. Stanowczo woła: nie moje! I ucieka w najdalszy kąt sali. Krzyczy, płacze, tupie nogami. Wychowawczyni próbuje podejść bliżej dziewczynki. Stefania wyciąga rączki tak,
Ania siedzi w piaskownicy. Kopie dołek żółtą łopatką. Nagle widzi, że Kacper usypuje górę piasku, używając zielonej łopatki. Ania wstaje, podchodzi do kolegi i próbuje wyrwać mu jego łopatkę. Chłopczyk protestuje. Wychowawczyni próbuje załagodzić sytuację, ale Ania jest ogarnięta tak
Helenka podczas zajęć plastycznych rysuje na zaproszeniu dwie mamy. Dzieci z ciekawością oglądają jej pracę i dopytują, dlaczego ma aż dwie mamy. Dziewczynka wyjaśnia, że jedna mama to jej mama, a druga mama to nowa żona taty, ale jest miła
Wyobraź sobie, że stoisz w kawiarnianej kolejce, a barista stawia właśnie filiżankę na ladzie. Ty, jako dorosły rozumiesz tę czynność tak: ta osoba wydała właśnie kawę przygotowaną dla klienta. Ale jako niespełna roczne dziecko postrzegasz to w taki sposób: ta
To pierwsze dni Zosi oraz Franka w żłobku. Franek siedzi w kącie sali, czujnie obserwując otoczenie, jest spięty, widać, że czuje się niepewnie. Zosia natomiast biega po całej sali, ogląda każdą zabawkę, popycha dzieci, nie chce usiąść nawet na chwilę…
Potwory pod łóżkiem. Pies sąsiada. Spłukiwanie toalety. Obawy maluchów – liczne i różnorodne – są produktem rozwijającej się wyobraźni dziecka i jego zdolności do przewidywania. Mogą one tworzyć się na bazie rzeczywistego zdarzenia, które wystraszyło dziecko, albo też być wynikiem czegoś, co przytłoczyło jego zmysły:
Kasia nie chce usiąść do stołu w porze obiadu. Najpierw głośno krzyczy: Nie, nie! Oddala się od grupy. Wychowawczyni próbuje zachęcić ją do powrotu. Kasia krzyczy coraz głośniej, w końcu popycha krzesło i rzuca się na podłogę, kopie nogami i
Czyli o tym, czy dzieci w wieku żłobkowym są zbyt małe, aby rozmawiać z nimi o historii?
– A czy ty też kiedyś umrzesz? – pyta mała Ania, gdy jej mama zapala znicz na grobie zmarłego parę miesięcy temu dziadka. Mama waha się, co odpowiedzieć. Przytula Anię w nadziei, że córka zajmie myśli czymś innym…, gdy nagle